Vanalles wat

Hallo allemaal,

Zoals beloofd hoeven jullie ditmaal niet zo lang te wachten op nieuwe berichten vanuit het prachtige Zuid Afrika.

Zoals ik had verteld in mijn vorige verhaal ben ik woensdag 9 december een meisje op gaan halen dat een bal had. Ik vond het zelf ontzettend spannend, omdat ik haar op ging halen in een sloppenwijk en ik niet wist waar ze nou precies woonde. Ik had afgesproken bij de gele kerk, die is er namelijk maar 1 hier in Grabouw, dus dat moest goed komen. Toen ik er aan kwam, kwamen er 2 meiden naar me toe of ik vanavond moest rijden voor iemand. Ja, dat was ik. Gelukkig tot zover ging het goed. Met die 2 meiden in de auto ben ik de sloppenwijk ingereden. Het was 6 uur, dus nog hartstikke licht wat een hoop scheelde. Bij het goede huis (hutje) aangekomen werd ik met open armen ontvangen. Meteen moest ik allerlei foto’s maken. Want ja, naast taxi chauffeur was ik deze avond ook gebombardeerd tot fotografe.
Ik werd aan de hele familie voorgesteld die allemaal in hetzelfde huis woonden. Het meisje was zich nog aan het aankleden en haar nagels en haar werden nog gedaan. Iedereen kwam kijken. Ze had echt een chique jurkje aan. Nadat alles helemaal klaar was heb ik weet ik veel hoeveel foto’s gemaakt met haar alleen, met haar broer, andere broer, moeder, tante, andere tante, alle nichtjes en neefjes, buren en vriendinnen. Ik vond het super leuk om te doen. Na de hele foto sessie ging ze zich alleen weer verkleden! Ik snapte er niets van! In een gewone witte broek en een zwart truitje gingen we na nog een foto sessie haar vriendin ophalen. Daar aangekomen heb ik weer een hele fotosessie uitgevoerd. Toen zijn we met 2 auto’s naar desbetreffende school gereden. Daar heb ik nog een aantal foto’s gemaakt van de ruimte waar het feest zou plaatsvinden. Ik vond het nog steeds heel raar dat ze zich had omgekleed, want de meeste meiden hadden mooie jurken aan en de jongens waren netjes gekleed. S’avonds om 22.00 uur heb ik de meiden weer opgehaald en naar huis gebracht. Daar werd ik wel 10.000 keer bedankt. Ik vond het ontzettend leuk om te doen, maar aan de andere kant schrok ik ook enorm toen ik de huisjes binnen ging. Bij het 1ste huis leek het net of ik een soort van veranda op liep dat omringd werd door platen om de wind buiten te houden. Het dak was van golfplaten. Binnen in het huis was het heel gezellig gemaakt met nog een apart keukentje. Er stonden wel heel veel spiegels in de woonkamer, naar eigen invulling denk ik dat ze dat hebben gedaan om de kamer groter te laten lijken. In het 2de huisje was het allemaal heel smal en klein. Er stond een stapelbed in de kamer en een 2-persoonsbed. Een bank en een soort van muur scheidde het slaapgedeelte van het woongedeelte.

In mijn vorige bericht ben ik helemaal vergeten om te vertellen dat we een bedank-braai hebben gehad bij de Village of Hope. Deze was georganiseerd door Tim, Maz, Lisa, Daz, Emily en Rob om de Nederlandse studenten die heel veel voor de Village of Hope doen te bedanken voor alle hulp en steun. Het werd nogal emotioneel vooral toen Tim ons ging bedanken en ons echt op het hart drukte dat hij ons nooit zou vergeten en dat we allemaal een speciaal plekje hadden gekregen in hun harten. We hebben zelfs allemaal een cadeautje gekregen: een prachtige fotolijst met een foto erin van alle mommy’s, Maz, Lisa en alle kinderen die er op dat moment waren. Dat was de druppel waarop er een aantal tranen gingen rollen. De avond was super gezellig en Elise en ik zijn nog tot laat gebleven om te helpen opruimen. Er is nog een theedoeken gevecht gehouden. En Maz had trouwens de lekkerste brownies met chocolade saus gemaakt die er bestaan! Ik ga zeker de weten het recept vragen…hopelijk is het geen familiegeheim hahaha.

Donderdag 10 december heb ik samen met Ninke en Elise s’avonds het paard van sinterklaas gekeken. Want ja, de sint is dan al wel weer vertrokken, die film wilden we echt nog een keer kijken.

Vrijdag 12 december ben ik s’morgens nog even naar de Village of Hope geweest, omdat ik de mappen weer eens uit moest zoeken die ik gestart ben. De meeste zagen er nog prachtig uit, maar van sommige snapte zelfs ik er helemaal niets meer van! Dus het was maar goed dat ik er even de tijd voor had om het allemaal weer netjes te maken.
Daarna ben ik samen met Elise, Roos en Astrid naar het strand van Strand (een plaats hier in de buurt) geweest. Heerlijk de hele middag gerelaxed en aardig bruin geworden! S’avonds met Elise de tv-serie Stellenbosch gekeken. Zo grappig omdat nu te zien, terwijl je hier nog in Afrika bent. We herkenden hartstikke veel dingen en ook vooral de taal die gesproken wordt, kunnen we gewoon goed verstaan.

Zaterdagmorgen een uurtje in de zon gezeten en daarna echt voor school aan de slag gegaan. Ik moet een aantal verslagen schrijven en 2 projecten afronden. Tussendoor even met Elise gaan lunchen, om toch nog buiten te komen deze dag. S’avonds de serie Stellenbosch afgekeken. Een prachtige serie, iedereen aan te raden om een keer te kijken.

Wat ik trouwens nog niet verteld heb is dat ik samen met Ninke op dinsdagmiddag de support Group doe. Dit is voor 6 meiden in de leeftijd 11-13 jaar oud. Zij wonen in de sloppenwijk. Voordat Ninke en ik met deze meiden aan de slag gingen hebben de vorige Nederlandse studenten ook al een support Group gedaan. Anne en Ninke zijn er in oktober al mee gestart en omdat Anne nu terug gaat naar Nederland neem ik het over. Echt geweldig om te doen. Het zijn 6 ontzettend leuke meiden waaraan je nog een hoop kunt leren en waarmee je best goede gesprekken kunt voeren over verschillende onderwerpen. We hebben nu de onderwerpen goede en slechte voeding en zelfverzekerdheid behandeld. Bij het onderwerp voeding kregen ze in groepen van 2 een aantal kranten met eten erin en een groot vel papier. Ze moesten een goede kant en een slechte kant maken. En toen ze allemaal klaar waren moesten ze presenteren waarom ze bepaalde voedingsmiddelen goed of slecht vonden. En ook waarom het dan goed of slecht was. Het onderwerp zelfverzekerdheid was weer heel anders. Ninke had een prachtige PowerPoint presentatie gemaakt met daarin verschillende modellen. Van héél dun tot normaal. De meiden moesten vertellen wat ze van deze modellen vonden en of ze vonden dat ze er zelfverzekerd uitzagen. Daarna moesten de meiden zelf aan de slag door zelfverzekerd of onzeker te gaan staan en lopen. Als laatste hebben we ze kranten, scharen en plakband gegeven en de opdracht om nu zelf kleding te maken. In groepen van 2 zijn de meiden aan de slag gegaan.
Het was ontzettend leuk, ook vooral omdat Ninke en ik zelf ook meededen. Aan het eind toen iedereen was aangekleed met prachtige kranten hebben we een korte modeshow gehouden! Super leuk.

Zondag 13 december zouden we eigenlijk gaan surfen met kinderen vanuit Rooidakke. Rooidakke is een sloppenwijk hier in Grabouw. De Village of Hope doet heel veel met de kinderen die uit deze sloppenwijk komen. Zo is er bijna iedere middag kids club om ervoor te zorgen dat de kinderen van de straat blijven en om te sporten.
Helaas door het weer ging het surfen niet door, maar omdat Maz mij om half 8 (en dat op zondag) belde hebben Elise en ik maar besloten om maar weer mee naar de kerk te gaan.
S’middags ben ik met Tim, Maz, Aron, Jess, Fran, Emily, Isaac, Rosie en Elise naar Kaapstad geweest. Daar gingen we naar de Hillsong kerk. Ik vond het heel apart, want het was in een congresgebouw. Je zat als het ware in een soort van theaterzaal en op het podium werd er door jongeren muziek gemaakt en gezongen. Maar niet op een ‘kerk’-achtige manier, maar meer alsof je naar een goed pop concert was. Ontzettend gaaf om mee te maken. Daarna zijn we met zijn alleen naar Camps Bay gereden om te genieten van de zonsondergang, alleen waaide het ontzettend hard. Echt niet normaal gewoon! Dat mocht de gezelligheid en pret niet drukken en het was echt een hele leuke dag!

En toen was het weekend alweer voorbij. Het gaat hier echt onwijs snel de tijd! Aan de ene kant is dat heel fijn, aan de andere kant ben ik over bijna 6 weken weer op Nederlandse bodem!

Dinsdag 15 december, ben ik samen met Ninke en de meiden van de Support Group milkshakes gaan drinken en gebakjes gaan eten! Ten eerste omdat het hier nu zomervakantie is, ten tweede omdat Ninke op vakantie gaat en ten derde omdat we gewoon zin hadden om eens iets leuks te doen in plaats van alleen maar serieuze onderwerpen. Wel hadden we een opdracht voor de meiden: Ze kregen allemaal een kerstboom waarin ze moesten opschrijven 1 ding wat ze dit jaar geleerd hadden, 3 dingen wat ze graag willen leren komend jaar en een (kerst)wens. Het grappige was, was dat ze bijna allemaal hadden opgeschreven dat ze een mobiel wilden!

S’avonds zijn Fran, Jess en Aron komen eten: pannenkoeken! Zij kennen dit alleen maar als dessert, dus dat was hartstikke leuk! We hebben vooral goede gesprekken gevoerd over de Village of Hope en hoe de mommy’s met de kinderen omgaan. Het was een gezellige en interessante avond.

De rest van de week hebben we eigenlijk niet zo heel veel gedaan. Vrijdagmiddag zijn we nog met een aantal kids van de Village of Hope naar het strand geweest. Was super leuk, vooral omdat ze het heel eng vonden! Hahahaha, wat kun je je als kind toch druk maken dat dat zand tussen je tenen gaat zitten en dat er een golf water aan komt!

Zaterdagmorgen 19 december ben ik al vroeg samen met Fran, Jess, Aron en Elise naar Kaapstad vertrokken om een super weekend tegemoet te gaan! Eerst zijn we gaan ontbijten bij Lola’s, ons favoriete ontbijt restaurantje. Daarna hebben we flink geshopt in Long Street. Ik heb echt 2 super leuke jurkjes gekocht! S’middags ben ik met Elise naar Waterfront geweest om daar vervolgens nog 2 paar Havainas slippers te kopen! Terug in Long Street hebben we ons allemaal opgedoft om gezellig te gaan stappen in Long Street. We zijn gestart bij the Dubliner, waar we al eerder zijn geweest en ik eindigde samen met Jess en Aron om 5 uur, hahaha. Zondagmorgen natuurlijk weer ontbeten bij Lola’s en daarna met zijn allen naar het strand van Camps Bay gereden. Heerlijk wat gedronken op 1 van de vele terrassen en geslenterd met onze voeten in de branding over het strand. Wat kan het leven toch heerlijk zijn!
Rond een uur of 5 zijn Elise en ik terug gereden naar Grabouw om daar vervolgens naar de kerk te gaan. Nou ja, het was niet echt een dienst, maar er werden Christmas Carols gezongen met kaarslicht in een stal. Super romantisch en ontzettend leuk! Het was ook veel drukker dan normaal op zondagmorgen.

Maandag 22 december ben ik s’morgens naar de Village of Hope geweest om gewoon stage te lopen en s’middags ben ik er ook nog geweest om met een kerstman en een arreslee de townships in te gaan! Geweldig! De Village had een soort van slee gemaakt op een aanhangwagen. Super mooi. En Trondor, 1 van de vrijwilligers uit Noorwegen, lijkt precies op een kerstman, dus die hebben we een Kerstmannenpak aangetrokken en toen konden we gaan! Geweldig om te zien hoe al die kinderen (en ook volwassenen) zo blij reageerde toen ze de kerstman zagen en ook voor toen we allemaal snoep gingen gooien!

De kerstdagen zijn al helemaal ingevuld hier. Kerstavond naar de kerk samen met leraren van de school van Elise. Die hadden ons beiden uitgenodigd. 1ste kerstdag gaan we s’morgens naar de kerk met de Village of Hope, s’middags braaien en naar het strand en tegen het eind van de middag gaan we met alle kids pakjes uit pakken! Elise en ik hebben super veel cadeautjes gekocht. Ben benieuwd wat alle kinderen er van zullen vinden!
2de kerstdag kennen ze hier niet, maar Elise en ik gaan samen uit eten bij Mama Africa in Long Street. Een typisch Afrikaans restaurant waar ze bijvoorbeeld krokodil op het menu hebben staan. Ben benieuwd! Daarna gaan we samen naar de musical Cats. Ook daar ben ik heel benieuwd naar.

Lieve mensen, ik wens iedereen fijne kerstdagen! Maak er wat moois van en ik ga duimen dat het een witte kerst wordt voor jullie! Dan ga ik duimen dat het hier 35 graden wordt, zodat ik echt een warme kerst mee ga maken! Geniet er in ieder geval allemaal van!

Liefs, Ilse